TEŞEHHÜDÜN SONUNDA OKUYANI AFFETTİRECEK BİR DUA
Mıhcen ibni’l-Edra` (Radıyallâhu Anh) namazın son oturuşundaki dualardan sonra okunduğu takdirde, sahibini affettirecek bir istiğfar hakkında şöyle anlatmıştır:
Bir kere Rasülüllâh ﷺ mescide girdiğinde namazının sonunda teşehhüd okuyan ve bu esnada:
`Ey Allah! Ey tek olan, kimseye muhtaç olmayan, doğurmamış, doğrulmamış ve hiçbir kimse Kendi-sine denk olamayan Allah!. Senden isterim ki benim için günahlarımı mağfiret edesin. Şüphesiz ziya-desiyle acıyan Rahim de, çokça bağışlayan Ğafür da ancak Sensin’ diyen bir adama rastladı. Bunun üzerine Rasülüllah üç kere: ‘Bu kişi gerçekten affolundu, muhakkak ki bu kişi mağfi-ret olundu. Şüphesiz bu şahıs bağışlandı’ buyurdu.”
Ebıl Dâvıld, Salât:186, no:987, 1/374; Nesed, Sıfatü’s-salat:58, no:1301, 3/52; Ahmed ibni Hanbel, el-Müsned, no:18974, 31/310; Taberâni, Kitabu’d-Du`a, no:616, 2/1076)
OKUNUŞU:
Allâhümme innî es-elüke yâ Allâhül-Ehadüs-Samedüllezî lem yelid velem yûled velem yeküllehû küfüven ehad. En tağfiralî zünûbî inneke entel Ğafürurrahîm.
